پیرامون مناطق آزاد

پای صحبت سه نفر از افراد مطلع از اوضاع مناطق آزاد نشستم. از ایشان سوال کردم که چرا مناطق آزاد در ایران به جای اینکه به سکوی صادرات تبدیل شود به مراکز واردات تبدیل شد؟ پاسخی که دادند البته کامل نیست ولی جای فکر و جدی گرفتن دارد. گفتند وقتی مناطق آزاد ایران تصویب شد بودجه ای برای آن اختصاص داده نشد و این مناطق به ناچار خودگردان شدند و ساده ترین راه برای تامین منابع مالی همین راهی بود که رفتند یعنی آنجا سکوی واردات شود. نتیجه این وضعیت آن شد که این مناطق تا حدود زیادی آباد شد و توانست جمعیت بومی به خود جذب کند.

در سمت دیگر قوانین و مقررات اداره این مراکز از ابتدا کامل طراحی نشد و حکومت هم مقررات خاص آنجا را تقریبا نپذیرفت و حکومت تمایل داشت که اختیارات استانها را در آنجا نیز داشته باشد. قرار بود حکومت مرکزی در اموری مثل امنیت و حقوق جزا در آنجا حضور داشته باشد و دیگر مسائل به خود مناطق آزاد واگذار شود که نشد.

قرار بود در آنجا بانک offshore باشد که تابع قوانین داخلی نباشد و لزوما اسلامی عمل نکند. اما با آن هم تاکنون موافقت نشد و پیوسته حداقل سرمایه برای راه اندازی یک بانک در آنجا را افزایش دادند. انتظار این است که اگر این بانک راه بیفتد به تامین مالی خارجی کشور کمک خواهد کرد.