تحلیل نمایی کارشناسانه

وقتی که جامعه مخاطب شما فرهنگی دارد که در مطلب قبل با عنوان «نقدنمایی» توصیف کردم کسب رضایت و تایید از آنها منوط به آدابی نظیر موارد زیر است:

-       طوری حرف بزنید که هیچ نکته مشخص و دقیقی از آن قابل برداشت نباشد. هر چه کلی تر صحبت کنید نقد آن غیرممکن تر خواهد شد و حتی وقتی کسی نقدی کرد بگویید آن مورد را هم البته شامل خواهد شد.

-       سعی کنید دقیق حرف نزنید و همیشه یک راه فرار بگذارید. مثلا بگویید البته این کار وقتی ممکن می شود که عزم بر توسعه ایران در میان مسئولان وجود داشته باشد. هر وقت هم که نقدی شد بگویید آنها بود ولی عزم لازم نبود. یا بگویید وقتی این کارها ممکن می شود که اولویت منافع ملی بر منافع شخصی در مسئولان حاکم شود.

-       سعی کنید طوری صحبت کنید که نه سیخ بسوزد نه کباب. مثلا اگر در جمع طرفداران انقلاب هستید در عین حال که نقصانها را بیان می کنید می توانید به فساد مسئولان که ناشی از خودخواهی و دورشدن از معیارهای انقلابی است ارجاع دهید و وقتی که در نزد افرادی با گرایشات اپوزیسیونی هستید می توانید موضوع ژن خوب و آقازاده ها، فعالیت اقتصادی سپاه یا جنگ سوریه را علت العلل عقب ماندگی بیان کنید تا مورد تشویق قرار گیرید. بالاخره بخشی از پختگی مدیران و افراد در ایران در این است که چطور با تغییر شرایط رنگ عوض کنند.

-       از یکسو بر لزوم کسب تجارب جهانی صحبت کنید و اینکه نباید چرخ را از نو اختراع کرد و در عین حال تاکید کنید که با توجه به خیلی خاص بودن ایران بر بومی سازی تاکید ویژه سازید. حتما با این فرهنگ عمومی همدل شوید که بقیه دنیا مثل هم هستند و ما ایرانی ها خیلی خاص هستیم.

-       مراقب باشید مستقیم یک دانش یا یک طبقه را نکوبید ولی غیرمستقیم آن را نفی کنید. مثلا بگویید اقتصاد علم خیلی مهمی است و در کشورهای دیگر –چون خاص نیستند- خوب جواب می دهد ولی در ایران چون خیلی خاص است البته جواب نمی دهد و به کار نمی آید. اگر ما شرایط مان عادی شود – که معلوم نیست در چه تاریخی خواهد بود- از آموزه های ارزشمند علم اقتصاد باید استفاده کرد ولی فعلا باید آن را کنار گذاشت. لازم نیست بگویید چه چیز باید جایگزین شود کافی است بگویید در اینجا به چیز دیگری از نوعی دیگر احتیاج است!

اگر این دستورات را عمل کنید قول می دهم سرعت پیشرفت تان افزایش می یابد و دیگر نیاز نخواهید داشت تا زحمت مطالعه و تحقیق را متحمل شوید. اینگونه می توانید خیلی سریع به جرگه شارلاتانهای کشور بپیوندید و از مزایا و مواهب آن بهره مند شوید. فقط فراموش نکنید که هر بار به روی فرزندتان نگاه کردید بابت تخریب آینده نسل بعد شرمنده خواهید شد.