گوهرهای قرآن

☘️چون بهار قرآن رو به پایان است دریغم آمد این یادگاری را با شما به اشتراک نگذارم. به خاطر دارم در خدمت استاد ملکیان بودم که گفت در گذشته برخی از بزرگان منتخبی از آیات قرآن را که نسبت به آیات دیگر برجستگی و اعتلای مفهومی داشتند گزینش و جداگانه منتشر می کردند (قریب به مضمون). در این سالها نشنیده ام که کسی چنین کاری کند. واقعا هم سطح همه آیات قرآن یکی نیست. مقایسه کنید آیه "الله نور السماوات و الارض، مثل نوره کمشکاه فیها مصباح ...." آیه 35 سوره نور با آیات مربوط به وراثت، طلاق، قرارداد و دیگر احکام فقهی.

☘️در سطح سوره های قرآن هم اگر سه سوره کوچک حمد، توحید و قدر را کنار بگذاریم این سوال مطرح است که کدام سوره نسبت به بقیه سوره ها برتری دارد. پاسخ سنتی سوره یس است که قلب قرآن خوانده شده است ولی امام خمینی در یکی از نامه هایش به فرزندش سوره حشر را ممتاز می داند. در سالهای اخیر هر وقت به قرآن از این زاویه نگاه کردم به نظر سوره زمر سوره بسیار خاص و متفاوتی از دیگر سوره های قرآن است. حال و هوای این سوره متفاوت از دیگر سوره های قرآن به نظر می رسد و شفقت و رحمت خدا در آن برجسته تر است. http://www.parsquran.com/data/show.php?sura=39&ayat=0&user=far&lang=far

☘️به عنوان مثال خداوند وقتی می خواهد انسانها را خطاب کند معمولا یا ایها الناس را به کار می برد و اگر قدری خطاب خاص تر باشد یا ایها الذین آمنوا ولی وقتی خدا خطاب نزدیک تری می خواهد به انسانها داشته باشد یا عبادی را استفاده می کند یعنی ای بندگان من! در این سوره این خطاب چندین بار تکرار شده و خدا از موضع جلال و جبروت و حشمت با ما بندگان صحبت نمی کند بلکه موضع رحمت و شفقت دارد و هرجا نیز سخن از عذاب به میان می آید سخن از توبه پیش کشیده می شود. شروع سوره با تاکید ویژه بر اخلاص است و هفت آیه پایانی سوره آیات عجیب و دل انگیزی است که شاید اوج سوره باشد. این هفت آیه آخر آنقدر متفاوت است که بسیاری از قاریان قرآن آنها را تلاوت کرده اند.

خداوند همه ما را مشمول رحمت خود فرماید. آمین.