مظلومیت دکتر نیلی

دکتر نیلی انسان شریف و خدومی است که در کشور ما از جمله افراد بدشانس به شمار می آید. بدشانس از آن جهت که معمولا در موقعیت هایی قرار داشته که قدرت و پول چندانی نداشته ولی حجم کار کارشناسی زیادی از آن طلب شده است. این وضعیت در دوره آقای روحانی تشدید شد به این معنی که ایشان در سمت مشاوره اقتصادی رئیس جمهور قرار گرفت ولی سمت های اصلی که جایگاه تصمیم گیری، قدرت، درآمد و شبکه سازی بود نصیب دیگران شد. تیم دانشگاه تهران در وزارت اقتصاد و بانک مرکزی هیمنه کامل دارند و تصمیمات اصلی را می گیرند ولی در جامعه دکتر نیلی مسئول تصمیمات دولت شناخته می شود. تیم دیگری در سازمان برنامه مستقر شد و وضعیت سازمان برنامه را به اینجا کشاند ولی کسی در جامعه آنها را مسئول اشتباهات و کاستی های سیاستی نمی داند. نه تنها وزارت اقتصاد و بانک مرکزی بلکه سازمان برنامه نیز خود را در معرض نقد و ارتباط با منتقدان قرار نمی دهند. نتیجه این شده است که سیاستهای کشور توسط این دستگاه ها اتخاذ می شود ولی در بیرون همه فکر می کنند که دکتر نیلی مسئول همه سیاستهاست و او باید پاسخگو باشد. وقاحت آنجاست که آنها مسئولیت تصمیمات خود را پذیرا نشوند و طوری وانمود کنند که گویی همه تیم اقتصادی دربست مجری دیدگاههای دکتر نیلی بوده اند. اما این بار باید متفاوت باشد. وقت حسابرسی که فرا رسد هر کس باید سهم خود را ادا کند. در این شکی نیست! از آن بدتر این توهم است که دکتر نیلی شغل و مشاغل ویژه ای را برای دانشجویان شریف و یا موسسه نیاوران فراهم کرده است در حالیکه به جز یک نفر تقریبا تمام دانشجویان این دو دانشکده تنها در رده کارشناسی در نهادهای پژوهشی به کار گرفته شدند ولی تمام پست ها و مسئولیتها توسط آن سه نهاد دیگر چیده شد. سالها قبل یکی از دوستانم پس از برگشت به کشور به سراغ دکتر خلیلی عراقی از اساتید دانشگاه تهران رفته بود تا درسی به او واگذار شود. ایشان گفته بود که فرق ما با دکتر نیلی و طبیبیان در این است که دانشجویان ما همه جا مسئول شدند و دانشجویان آنها اینطور باید بابت یک درس حق التدریسی دنبال کار باشند! https://telegram.me/ali_sarzaeem