برای آقای دانش آشتیانی

✳️انتخابات مناقشه ای سیاسی است که معمولا مخالفان دنبال بهانه ای می گردند تا آن را بزرگ کنند و چماقی کرده بر سر حریف بکوبند. در این وسط البته کسانی قربانی می شوند. معلم عزیز ما آقای دانش آشتیانی این بار قربانی این انتخابات شد. همه کسانی که آقای دانش آشتیانی را از نزدیک دیده اند و می شناسند می دانند که چه انسان شریف و سلیم النفسی است و چقدر هجمه هایی که به ایشان شد غیرمنصفانه بود. برای من جالب است که روز قیامت چگونه خواهند توانست از پس این رفتارشان بر آیند. چند نکته در این قضیه وجود دارد که نباید به آسانی از آن گذشت: ✳️1- فقدان جایگاه قانون در فرهنگ سیاسی ما: در کشورهایی که قانون و قانون مداری شان جا افتاده ای دارد اگر کسی نشان دهد که کار و اقدام خود یا وابستگانش قانونی بوده همه حرف و حدیثها تمام می شود اما در کشور ما اینگونه نیست چرا که قانون جایگاه نهایی ندارد و ملاک اصلی قلمداد نمی شود. اگر این قضیه در کشوری مثل آلمان رخ داده بود هیچ سرشکستگی برای وزیر قلمداد نمی شد که دختر وی کار قانونی کرده است ولی در ایران اینگونه نیست و کار انتفاعی سودآور ولو قانونی مورد مذمت قرار می گیرد. 2✳️- نکته دوم این است که تعبیر وارداتچی بودن به عنوان یک توهین بارها مورد استفاده قرار گرفت. به کار بردن چنین تعبیری برای تاجران کشور کار درستی نیست. فراموش نکنیم که پیامبر اسلام و خدیجه تاجر بودند و امیرالمومنین در نامه مالک اشتر چه تعبیرهای بلندی برای تاجران به کار بسته است. تاجران ما را از رشد تکنولوژی و خلاقیت در سراسر جهان بهره مند می سازند. 3✳️- نکته سوم این است که برخی از ما گاه دچار چنان افراط و آیده آل گرایی می شویم که بعداً از آن سو می افتیم. مثلا می گویند که یک وزیر باید حتی یک لحظه به کاری غیر از مسئولیت خود فکر نکند و اگر دغدغه دیگری ولو کوچک داشته باشد خیانت در امانت کرده است. مثلا می گفتند ابطحی که رئیس دفتر آقای خاتمی بود چرا در نشست ها با موبایل خود عکس می اندازد و در فیسبوک خود می گذارد. آیا این کار موجب نمی شود از کار اصلی اش باز ماند؟ آن وقت می بینیم که برخی از همین کسانی که چنین ادعاهایی می کنند در دوران مسئولیت به کلاس خارج فقه می روند، وقت خود را صرف شرکت در انبوه مناسک سیاسی و مذهبی می کنند، پیوسته در جلسات بی فایده سیاسی حضور دارند و دایم در کنفرانسهای کم ارزش داد سخن می رانند. یک زمان یاد اول انقلاب می افتیم و می گوییم که وزیر نباید حتی لحظه ای به منافع مادی خود فکر کند بعد از 40 سال می بینیم که مبارزه با فساد یکی از موضوعات اصلی در انتخابات می شود. 4✳️- داد و قالهای زیادی حول سند 2030 انجام شد ولی یک دغدغه اصلی برای دوستان من که در مدارس مذهبی معلم هستند باقی مانده و حل نشده است و آن این است که چگونه با رسیدن زمان بلوغ مفاهیم مرتبط با امور جنسی را به دانش آموزان منتقل کرد؟ چگونه به دانش آموزان از کودکی مراقبت از بدن در برابر تعرضات جنسی را آموزش داد؟ چگونه جوانانی که در معرض رابطه جنسی قرار می گیرند رفتار جنسی کم خطر را یاد داد؟ همه می دانند که اگر این امور توسط معلمان دلسوز و با تجربه آموزش داده نشود بچه ها از همدیگر با شاخ و برگ فراوان و به شکل نادرست می شنوند و این امر پیامدهای بدتری دارد. ای کاش کسانی که اینهمه در مورد سند 2030 فریاد زدند یک نیمچه راه حل هم برای این سوالات عرضه کنند. 5✳️- نکته پنجم این است که آموختیم در قضایایی اینچنین یک زمان اوج دارد که فشار روانی و اجتماعی روی فرد بسیار بالا می رود. گاه این فشار چنان زیاد می شود که فرد می شکند ولی اگر شخص بداند که این دوره اوج زمانی دارد و بعد از مدتی فروکش می کند آمادگی بیشتری برای تحمل آن خواهد داشت. آقای دانش عزیز نیز در این مدت سختی فراوانی برد ولی به سرعت این مسئله به حاشیه می رود و ایشان روسفید کارهای علمی و آموزشی اش را مثل دیگر سالهای زندگی ادامه خواهد داد ولی روسیاهی این قضیه در این دنیا و آن دنیا برای اتهام زنان و یارانش باقی می ماند که اینگونه برای متاع دنیا با آبروی او بازی کردند! دوست عارف مسلکی دارم که سالها قبل می گفت که این گندم ری به قالیباف نمی رسد و چه خوش دیدیم که نرسید! اعتبار آقای دانش آشتیانی از پست و مقام نبوده بلکه از شخصیت درونی اش ایجاد شده و این چیزی نیست که با این بالا و پایین شدنهای بیرونی از دست برود. جامعه ما برای کسوت معلمی بیش از اینها ارزش قائل است که با یک هوچی گری تلاش چند ساله یک معلم را نادیده بگیرد. ✳️6- نکته آخر این است که نحوه برخورد قوه قضائیه با این مسئله به تقویت جایگاه این دستگاه در جامعه نه تنها کمک نکرد که به گمان من آن را تضعیف نمود. ابدا مصلحت نیست بهایی به این بزرگی برای یک بهانه جویی سیاسی موقت پرداخته شود. فاعتبرو یا اولی الابصار https://telegram.me/ali_sarzaeem