حبس نفس ها یا حبس قیمت ها

✳️مخالفان آقای رئیسی ایشان را به واسطه حبس نفسها، شکستن قلم ها و بستن دهن ها محکوم می کنند اما نیمه پنهان این ماه، حبس قیمت هاست! من وقتی روزنامه های دهه هفتاد را مرور می کردم پیوسته با این واقعیت روبرو می شدم که هر بار بحث اصلاح قیمتها پیش می آمد دو ندای مخالف بر می خواست: یکی از جانب روشنفکران و اقتصاددانان هپروتی که از منظر چپ با بهانه تورم زایی مخالفت می کردند و یکی هم از جانب سیاستمداران ملکوتی (همان فضایی خودمان!) که توجیه آنها نیز تصور مخدوش شان از عدالت بود. برای جامعه پوپولیسم زده ایران البته کنترل و سرکوب قیمت ها یک مطالبه مردمی است و سیاستگذاری که در این راه روانه شود مردمی قلمداد خواهد شد اما این فقط برای کسانی است که کوتاه مدت را می نگرند و به معلول می پردازند نه علت. تجربه سه دهه اخیر نشان داد که سرکوب قیمت ها نه تنها به کنترل تورم یاری نمی رساند بلکه نابودی صنایع را به دنبال خواهد داشت. در کتاب اقتصاد برای همه به تفصیل دلایل آن را شرح داده ام. ✳️طبعا در میان سیاستمداران همیشه کسانی در مجلس و دیگر ارکان حکومت وجود داشتند که چنین نگرشی داشتند ولی همواره یک صدای مخالف نیز از سوی قوه قضائیه به گوش می رسید. آنقدر این قضیه تکرار شده بود که حساسیت من را بر انگیخت که این آقای رئیسی کیست که پیوسته با اصلاح قیمت ها مخالفت می کند. خیلی از کسانی که به شیوه کنترل قیمت برای مهار تورم معتقد بودند در گذر زمان نگاه شان اصلاح شد اما تفکر آقای رئیسی نه تنها اصلاح نشد بلکه بر این موضوع تشدید گردید و هنوز روی آن پای ورزی می کند . تعجب آمیزتر این بود که وی با این تفکر که صددرصد مخالف آموزه های فقه سنتی است در قوه قضائیه ارتقا یافت و بعدا به تولیت آستان قدس رسید و طرفه اینکه هم اکنون سودای ریاست جمهوری در سر می پرود. ✳️برای من جالب بود که چرا در دوره خاتمی که بسیاری از سیاستگذاران نسبت به غلط بودن این کار آگاه شدند باز هم این سیاست تا حدودی ادامه یافت؟ پاسخ این پرسش را در یک مصاحبه با آقای عارف یافتم. آقای عارف در آن خاطره گفته بود که ما در سازمان برنامه و بودجه وقت به این جمع بندی رسیدیم که برخی محصولات را از دایره قیمت گذاری خارج کنیم. ناگهان از قوه قضائیه هشداری رسید مبنی بر اینکه حق چنین کاری را ندارید و اگر چنین کنید با برخورد قضائی با کسانی که چنین دستوری دهند مواجه خواهید شد. آقای عارف می گوید تهدید مذکور چنان جدی بود که به آقای خاتمی رئیس جمهور وقت رجوع کردم. ایشان وقتی وضعیت را وخیم دید گفت بهتر است از انجام این کار دست بکشی! ✳️فعالان سیاسی مخالف آقای رئیسی را سلطان سرکوب نظرها و قلمها می نامند ولی مسئله فعالان اقتصادی این است که او سلطان سرکوب قیمت هاست! قیمتهایی که کمیابی کالاها در اقتصاد را فریاد می زنند. همان تفکری که بیان صداها برای انعکاس نگرش درونی جامعه را بر نمی تابد و به بزک کردن رسانه ای اکتفا می کند انعکاس کمیابی کالاها را قبول نمی کند و کنترل قیمت ها را در دستور کار قرار می دهد. بالاخره هویت افراد یک پارچه است و غیرممکن است که کسی در سیاست آزادیخواه باشد ولی در اقتصاد با آزادی مخالفت کند و بر عکس!