تلگرام نوشته - 976
2017-03-26
حمایت گرایی در ایران و آمریکا
مردم ایران و آمریکا بیش از آن به هم شبیه هستند که خودشان بدانند. روی همین مبنا سال قبل میگفتم که نامزدی ترامپ را باید جدی گرفت و احتمال پیروزی اش را زیاد می دانستم. یکی دیگر از این موارد حمایت اجتماعی از سیاست حمایتگرایی است. سیاستهای تجاری بر حسب هواداری از تجارت آزاد یا حمایت گرایی معمولاً به دو دسته مخالف تقسیم میشوند. روشن است که بیشتر اقتصاددانان طرفدار تجارت آزاد هستند و با مداخلات دولت به اشکال مختلف در حوزه تجارت بین الملل مشکل دارند. البته اقلیتی هم هستند مثل دنی رودریک که موضع بینابین دارند یعنی اصولا طرفدار تجارت آزادند ولی با برخی اشکال حمایت گرایی با شرایط خاص مشکلی ندارند.
نماد حمایت گرایی در آمریکا خروج از پیمان نفتا و تجارت آزاد با کشورهای مختلف است که ترامپ وعده آن را داده بود و با روی کار آمدن این وعده را اجرا کرد. در ایران سمبل حمایت گرایی مخالفت با قاچاق است. قاچاق چیزی نیست جز تجارت آزاد بدون دخالت دولت حتی به شکل تعرفه. مبارزه با قاچاق یعنی مبارزه با معلول. قاچاق معلول ترجیح جنس خارجی نسبت به جنس تولید داخل است و ریشه این امر ضعف تولید داخل در رقابت با تولید جهانی است. این ضعف از خیلی از امور حکایت میکند. از نداشتن مزیت نسبی گرفته، تا فقدان مهارت مدیریت و فقدان نوآوری تا فقدان سیاستهای درست اداره کشور.
روشن است تا وقتی که علت سرجایش است مبارزه با معلول خیلی راه به جایی نخواهد برد. البته روشن است که تولیدکنندگان پیوسته سیاستگذاران را تحت فشار قرار خواهند داد تا رقابت علیه محصولات خود را کم کنند ولی این شیوه راه به جایی نخواهد برد. باید مسئله را اساسی حل کرد. ترجیح مسکّن به جای درمان بیماری، شیوه ای عوامانه است و بخردانه آنست که راه سخت رقابت در بازار جهانی را بیاموزیم.
در فصل مربوط به سیاستهای تجاری در کتاب اقتصاد برای همه به تفصیل در این رابطه صحبت کرده ام و دلایل له و علیه را مطرح ساخته ام.
https://telegram.me/ali_sarzaeem