تلگرام نوشته - 901

بدبختی برنده یا winner curse این اصطلاح عجیب ناظر به شرایطی است که رقابتی شکل می‌گیرد و در این رقابت کسی برنده می‌شود ولی برنده به جای اینکه پاداش بگیرد بدبخت می‌شود و کسانی که بازنده شده اند بعداً متوجه می‌شوند که شانس آورده اند. این مسئله هم در سطح فردی و هم در سطح جمعی در مورد ما ایرانیان صادق است. میان افراد جامعه برای ماشین دار شدن رقابت است و همه دوست دارند ماشین دار شوند تا راحت تر بین خانه و محل کار یا مراکز خرید تردد کنند. طبیعی است که بخشی از جامعه در این رقابت برنده می‌شود و بخشی بازنده. برندگان دارای خودرو می‌شوند و بازندگان ناچارند از متروهای شلوغ و حمل و نقل توسعه نیافته شهر استفاده کنند. در ظاهر امر اولی باید خوشحال باشد و دومی ناراحت ولی به تدریج مسئله ای پیش می آید که در وهله اول دیده نمی‌شود و آن عدم تحرک دارندگان خودروست. چاقی معضلی است که بسیاری از ما ایرانیان به آن مبتلا هستیم. اتفاقی در هواپیما روزنامه سلامت به دستم رسید که از پزشکی در مورد لاغر شدن با خوردن چای های مختلف سوال شده بود. دکتر مشاور ضمن رد تاثیرگذاری چای های خاص مثل دمنوش و غیره گفته بود که برای لاغری نیم ساعت پیاده روی در روز ده مرتبه موثرتر از روزی ده لیوان چای خوردن است! یعنی بازنده این مسابقات علی رغم زحمت‌ها و مرارت‌هایی که متحمل می‌شود این منفعت را نیز می‌برد که شاید نبیند. به همین دلیل است که من چند ماه است ماشین را کنار گذاشته ام و با حمل و نقل عمومی به سرکار می روم با اینکه زمان بیشتری را در رفت و آمد تلف می کنم اما با گوش کردن به مطالب مفید و سخنرانی ها این تلف شدن وقت را تا حدی جبران می کنم. بدبختی برنده در سطح جمعی ما نیز وجود دارد. مقصود این است که بین جامعه و دولت رقابتی برای افزایش قیمت بنزین و حاملهای انرژی وجود داشته است. دولت همواره می‌خواهد این اقلام را گران کند تا منابع بیشتری دستش باشد تا بتواند بیشتر برای جامعه هزینه عمرانی کند ولی جامعه ترجیح می‌دهد تا این اقلام به شکل ارزان در اختیارش باشد تا با فشار مالی کمتری از آنها هزینه نماید. در سه دهه گذشته مردم موفق به این امر شدند و قیمت انرژی نتوانست هم پای تورم افزایش یابد و پایین ماند و مردم پیروز شدند. اما این پیروزی نغمه شومی به همراه داشت که آن زمان که کشاکش رقابت با دولت وجود داشت شنیده نمی‌شد ولی امروز به شکل آلودگی شدید هوای کلانشهرها و ترافیک وحشتناک تهران و برخی شهرهای بزرگ خود را نشان می‌دهد. مردم باید از این وضعیت نامطلوب به این نتیجه برسند که اگر در رقابت با دولت برنده نمی‌شدند به چنین وضعیتی نمی‌رسیدند. روشن است که در این صورت فشار مالی بیشتری را پذیرا می‌شدند اما این گزینه به مراتب مطلوب‌تر از وضعیت ناخوشایند فعلی است که هم باید پذیرای هوای آلوده و ترافیک شد و هم هزینه‌های درمانی ناشی از آن را در کنار مصائب بیماری و رنج و درد ناشی از مرگ و میرهای زودهنگام را تحمل کرد. براستی ما برندگان بدبخت شدیم! جای تاسف از آنکه هنوز عده ای بر تداوم این پیروزی مصیبت‌زا اصرار دارند و ریشه مشکل را در نمی‌یابند. چند روز قبل اعلام شد که ارزش گاز مصرفی توسط خانوارها از سال 1381 تا کنون بیش از 350 میلیارد دلار بوده است. تصور کنید که می شد نصف این پول صرف عمران کشور مثلا راه اندازی قطارهای سریع السیر شود و آلودگی هوای کمتری هم نصیبمان گردد. افسوس که ما بردیم! https://telegram.me/ali_sarzaeem