تلگرام نوشته - 461

آموزه هایی از آدام اسمیت-1 این روزها مشغول خواندن کتاب آدام اسمیت نوشته دیوید رافائل با ترجمه عبدالله کوثری از نشر ماهی هستم. کتاب را به زودی در صفحه کتاب سایت الف معرفی خواهم کرد ولی یکی دو نکته جالب در متن بود که عیناً نقل می کنم. «چه یاوه است احوال آن مالک مغرور آهن دل که می ایستد و برکشتزارهای وسیع خود چشم می دوزد و بی پروا از نیازهای برادرانش، در خیال خود تمامی محصولی را که بر آن کشتزارها می روید یک تنه مصرف می کند..... گنجایش شکم او هیچ نسبتی با دامنه خواسته هایش ندارد و چیزی بیش از سهم فقیرترین دهقانان نصیب نمی برد. باقی مانده را ناچار است میان کسانی تقسیم کند که با آب و تاب فراوان اندک چیزی را که او خود به مصرف می رساند تهیه می کنند، از آن جمله اند آنان که کاخی را که این مایه ی اندک در آن مصرف می شود سروسامان می دهند، و نیز آنان که همه آرایه ها و خرده ریزهای مورد نیاز این اقتصاد پرتجمل را فراهم می کنند. همه اینان از این خوان اسراف و هوسکاری ضروریات زندگی خود را تامین می کنند، و این سهمی است که اگر جشم به انسانیت و عدالت او می بستند، هرگز نصیب شان نمی شد.... توانگران اندکی بیش از مستمندان مصرف می کنند. اینان به رغم خودخواهی و افزون طلبی شان و با آن که تنها در پی آسایش خویشند و یگانه مقصودشان از زحمت هزاران تن که اجیر کرده اند برآوردن تمناهای پوچ و سیراب نشدنی خویش است، حاصل همه اصلاحات خود را با مستمندان تقسیم می کنند. دستی نامرئی اینان را به آن سوی می کشد که ضروریات زیندگی را چنان توزیع کنند که .....» https://telegram.me/ali_sarzaeem