تلگرام نوشته - 394

پیامدهای یک دهه رشد بالا دنی رودریک در مقاله ای با نام accelerating growth مقاطعی که کشورها رشد بالای 5 درصد را داشته اند شناسایی کرده است و با کمال تعجب مشاهده کرده که اکثر کشورهای در حال توسعه حتی آفریقایی ها در مقاطعی چنین رشدی را تجربه کرده اند. این در حالی است که در گذشته تصور می شد مشکل اقتصادهای در حال توسعه فرورفتن در دام عدم رشد است وبرای خروج از رکود نیازمند یک تیپ‏پا یا یک هل از بیرون هستند. رودریک مشاهده کرد که همه آنها جرقه های حرکت را داشته اند ولی اکثر آنها نتوانسته اند رشد را ادامه دهند. مثلا در سالهای بعد از انقلاب ما تنها در سالهای بعد از جنگ رشد دو رقمی داشتیم ولی بلافاصله رشد به صفر تقلیل یافت. اوایل احمدی نژاد هم رشد حدود 5 درصد بود ولی سالهای 87 و 88 رشد صفر شد. این یعنی رشد بدون تداوم. رشد بالای پیوسته امر غریب و مهمی است که برخی کشورها آن را تجربه کرده اند. راه دور نرویم ایران دهه چهل با رشدی بالای 10 درصد و ترکیه بعد از سال 2000 با رشدی بالای 5 درصد. تداوم رشد بالا طی یک دهه موجب می شود تا ظرف ده سال یک اقتصاد پوست بیاندازد و مردم به طور محسوس ببینند که شکل و شمایل زندگی و کشورشان عوض شده است. این امر اعتماد به نفس عجیبی در مردم و مسئولان ایجاد می کند. اگر به خاطر داشته باشید شاه در اوایل دهه پنجاه گفت که ما به آستانه و دروازه تمدن بزرگ رسیده ایم. دقیقا به همین دلیل عجیب نیست که اردوغان سودای احیای امپراطوری عثمانی را در سر پروراند و حاکمیت ترکیه با وی هم آواز شدند. شاید برای مسئولان ما که چنین رشدی را ندارند سوداهای اردوغان غریب آید ولی اگر ما هم پیوسته رشد بالا را تجربه کنیم بعید نیست که فیلمان یاد هندوستان افتد. حال تصور کنید چینی ها چقدر متواضعند که سه دهه رشد بالای 10 درصد داشته اند ولی هنوز ادعاهای امپریالیستی ندارند! https://telegram.me/ali_sarzaeem