2008-06-24
این نکته را به تجربه دریافته ام و از دیگران هم تایید آن را می شنوم ولی شاید به خوبی نتوانم آن را توجیه کنم. به تجربه احساس کرده ام کسانی که تحصیلات دانشگاهی شان را در جاهای خوبی انجام می دهند به لحاظ شخصیتی در وضعیت بهتری قرار دارند. داستان این است که آنها در عنفوان جوانی در دانشگاه هایی تحصیل کرده اند که مورد احترام قرار گرفته اند و تحقیر نشده اند. لذا مناعت طبع در وجودشان رسوخ کرده و به طور طبیعی به دیگران هم از این روزن نگاه نمی کنند. طبع بلند و بلندهمتی به آنها کمک می کند تا مجالی برای کارهای بزرگ فراهم کنند و با تنگ نظری مانع از شکوفایی استعدادهای دیگران نشوند. تحقیر نشده اند که بخواهند این عقده را بر دیگران تخلیه کنند. وقتی با آدمها چنین رفتاری انجام دهی آنها نیز واکنش مناسب نشان می دهند و رفتارهای عزتمند بروز می دهند. متاسفانه در مقابل این وضعیت کسانی هستند که در شرایط نامناسبی دوران تحصیل خود یعنی دوران جامعه پذیری و شکل گیری شخصیت را می گذرانند. من بارها تاسف خورده ام به حال کسانی که دانشگاه محل تحصیل شان خانه ای بوده که دانشگاه آزاد اجاره کرده و به زور در آنجا کلاس برقرار نموده است. من شاهد این وضعیت بوده ام که وقتی می خواستم امتحان میان ترم بگیرم مسئول آن شعبه دانشگاه می گفت که چرا ما کاغذ بدهیم. بگویید خود دانشجو کاغذ بیاورد. ظاهرا همین وضع در الزهرا نیز وجود دارد.