به بهانه خبر استعفای نواز شریف

پیرو دستور دادگاهی در پاکستان نخست وزیر به اتهام فساد ناگزیر از استعفا شد. این خبر شاید در ایران چندان مورد توجه قرار نگیرد ولی وقتی وضعیت کشورهای در حال توسعه را در نظر می گیریم متوجه می شویم که در این کشورها خیلی نادر است که قوه قضائیه بتواند مسئول سیاسی را اینگونه برکنار سازد. در بیشتر کشورهای در حال توسعه این مسئولان سیاسی هستند که قضات دادگاه ها را بر کنار می کنند! و سرنوشت دادگاه ها در خارج از دادگاه تعیین می شود.

اگرچه پاکستان اقتصاد توسعه یافته ای نیست ولی وجوه تمایز آن را نباید نادیده گرفت. هرچه هست قرائن نشان می دهد که نظام قضائی پاکستان از استقلال خوبی برخوردار است. چند سال قبل اگر به خاطر داشته باشید وکلای پاکستان با تظاهرات خود تحولات سیاسی بزرگی را ایجاد کردند! این استقلال نظام قضائی پاکستان از کجا آمده است؟ اگر از عجم اوغلو سوال کنید خواهد گفت که این بخشی از سنت مطلوبی است که استعمار انگلیس در شبه قاره هند برجا گذاشت. انگلیسی‌ها چون قصد کردند که در هند بمانند نهادهای خوبی ایجاد کردند و وقتی هم که از هند رفتند این نهادهای خوب برجا ماند که یکی از آنها استقلال قوه قضائیه است. دیگری دمکراسی پارلمانی و رقابت حزبی است. پاکستان نیز که سابقا بخشی از هند بود میراث دار این سنت است.