کتاب تبهکاران اقتصادی (فساد، خشونت و فقر ملتها) نوشته ریموند فیسمن و ادوارد میگل با ترجمه بسیار خوب، سلیس و خواندنی دکتر فرخ قبادی توسط انتشارات نگاه معاصر در سال 1388 به شکلی زیبا منتشر گردیده است. در مزیت این ترجمه همین بس که در هنگام مطالعه خواننده متوجه ترجمه بودن اثر نمیشود. نویسندگان کتاب اساتید شناختهشده حوزه اقتصاد توسعه در دانشگاههای ممتاز آمریکا هستند که رویکرد جدیدی را به مسائل قدیمی اقتصاد توسعه برگزیده اند و در این مسیر مشغول به تحقیق و پژوهش هستند و در اثر تلاشهای آنها این رویکرد امروزه در حوزه اقتصاد توسعه به رویکردی مسلط تبدیل شده است. پیش از این آنها یافته های خود را که به شکل مقالات علمی در نشریات دانشگاهی منتشر میکردند و همین مانع میشد تا عموم مردم بتوانند از آن به میزان لازم استفاده کنند. خوشبختانه با تالیف این کتاب همان محتوا اینک با زبانی ساده و همه فهم و در عین حال جذاب و خواندنی برای عموم عرضه شده است. در این کتاب دیگر از پیچیدگیهای ریاضی و آماری و مدلهای اقتصادسنجی خبری نیست.
پیامی که این کتاب برای عموم مردم به طور عام و دانش آموختگان حوزه اقتصاد توسعه به طور خاص منتقل می کند این است که چگونه بکارگیری رویکردهای جدید و ابزارهای پژوهشی نوین در حوزه اقتصاد توسعه می تواند جان تازه ای در کالبد مرده این حوزه بدمد و این حوزه را که بیش از یک دهه در رخوت به سر می برد به عرصه ای جذاب در تحقیقات اقتصادی بدل سازد. مسئله فقر، فساد و خشونت از مهمترین مسائلی هستند که سالهاست جوامع در حال توسعه با آن روبرو بوده و هنوز نتوانسته اند از آنها خلاصی یابند. لذا سوال در مورد اینکه چطور میتوان از تله فقر رهایی یافت، چگونه می توان با فساد مبارزه کرد و راه حل مقابله با خشونت و ناامنی ها و منازعات درون کشوری چیست سوالاتی قدیمی اما اصیل به شمار می روند و به نظر میرسد که هنوز پاسخهای کامل و درخوری برای آنها پیدا نشده است. لذا اقتصاددانان جدید حوزه توسعه از جمله نویسندگان این کتاب به سهم خود تلاش کردهاند تا پاسخهایی بهتر برای این سوالات بزرگ بشری پیدا کنند. پیچیدگی مسئله کشورهای در حال توسعه در این است که ظاهرا این مقولات بهم پیوستهاند و هر کدام مقوم دیگری است. با گسترش فقر خشونت تشدید می شود. تا وقتی منازعات درون کشوری هست، به طور طبیعی فقر رشد میکند نه تولید. نقش زیانبار فساد در رشد اقتصادی نیز مسئلهای نیست که ناشناخته باشد.
فصل اول کتاب رابطه سه موضوع یاد شده را تشریح کرده و میان دو رویکرد سیاستگذارانه برای مقابله با آنها تفکیک قائل می شود. یک رویکرد که نماینده سرشناس آن جفری ساکس است بر مداخله از بیرون خصوصا توسط نهادهای بین المللی و کمکهای مالی کشورهای توسعه یافته تاکید دارد. رویکرد دیگر که نماینده آن ایسترلی است عکس این موضع را اتخاذ کرده و بیحاصلی کمکهای خارجی و مداخله نهادهای بینالمللی را یاد آور شده و تقویت نهادهای حکمرانی را شرط لازم (و حتی کافی) برای اثربخشی کمکهای خارجی بر میشمرد.
فصل دوم کتاب تلاش برای یافتن پاسخ به این سوال است که چگونه میتوان تاثیر فساد مسئولین سیاسی را شناسایی کرد. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه عرصه کسبوکار با روابط سیاسی پیوند خورده است. در نبود نهادهای حامی حقوق مالکیت و امنیت سرمایهگذاری، مسئولین سیاسی هستند که تعیین میکنند از کدام بنگاه اقتصادی حمایت صورت گیرد. همین امر تقاضا برای حمایت سیاسی را ایجاد کرده و به تبع آن زمینه برای روابط میان بنگاههای اقتصادی و مسئولین سیاسی فراهم میشود. این فصل روی کشور اندونزی در زمان حاکمیت سوهارتو به عنوان نمونه ای از این مسئله متمرکز شده و مداخلات پسر سوهارتو در فضای کسب و کار را در کانون تحقیق خود قرار داده است. سوال محقق این است که این پیوندهای سیاسی تا چه حد در اقتصاد اندونزی گسترده است؟ آیا راهی برای شناسایی این تاثیر وجود دارد. راه حل بدیعی که نویسندگان یافتهاند این است که هرگاه حیات و سودآوری شرکت منوط به پیوندهای سیاسی باشد، تلاطمات سیاسی باید اثر خود را روی ارزش سهام آن شرکت منعکس کند. لذا محققان تغییر قیمت سهام برخی از شرکتها را به تبع طرح اخباری مبنی بر مریضی و یا مرگ سوهارتو علامتی از این رابطه نامیمون قلمداد کرده و دریافتهاند که ابعاد این مشکل بسیار بزرگ و قابل توجه است. به احتمال زیاد خوانندگان ضمن مطالعه شرح دلکش و جذابی از فعالیت های اقتصادی خاندان سوهارتو از گستره فساد در این کشور شوکه خواهند شد.
فصل سوم کتاب به مقوله قاچاق میپردازد. قاچاق نمایی از پدیده اقتصاد غیررسمی است و از اینرو تخمینهای مربوط به ابعاد آن همواره محل مناقشه بوده است. این فصل روی قاچاق میان هنگکنگ و چین متمرکز شده و شرح جالبی از فعالیتهای قاچاق یکی از بزرگترین قاچاقچیان چینی عرضه میکند. در این فصل نویسندگان به خوبی نشان میدهند که اولا وقتی تعرفههای بالا وجود دارد زمینه قاچاق فراهم میشود و ثانیا وقتی نرخهای تعرفه برای کالاهای مشابه متفاوت باشد زمینه اظهارکذب کالا متناسب با تعرفه پایینتر فراهم میگردد. به عنوان مثال وقتی تعرفه واردات گوشت بوقلمون کمتر از مرغ باشد، قاچاقچیان انگیزه مییابند تا گوشتهای مرغ وارداتی خود را گوشت بوقلمون جا زنند. راه حل بدیع نویسندگان برای تخمین میزان قاچاق مقایسه آمار صادرات کشور الف به کشور ب از فلان کالا با آمار میزان واردات کشور ب از کشور الف از همان کالاست. هر گاه این دو رقم با هم همخوان نباشند مشخص می شود که پدیده کم اظهاری و قاچاق رخ داده است.
فصل چهارم کتاب به سوال قدیمی تاثیر فرهنگ یا مکانیزمهای اقتصادی بر رفتارهای انحرافآمیز را در کانون توجه قرار میدهد. بسیاری از مردم فرهنگ را عامل رفتارهای انحرافآمیز و ناهنجار می در حالیکه اقتصاددانان بر اهمیت نظام انگیزشی تاکید میکنند. نویسندگان موردی را یافتهاند که در آن هیچ مکانیزم تشویق و یا تنبیه برای رفتار ناهنجار وجود نداشته اما این رفتار ناهنجار به میزان مختلف رخ داده است. مثال مورد توجه آنها تخلف دیپلمات های مستقر در سازمان ملل در پارک خودروهایشان است. از آنجا که شهرداری نیویورک نمیتواند خودروهای متخلف دیپلماتها را ملزم به پرداخت جریمه کند میتوان به بررسی این مسئله پرداخت که دیپلماتهای کشورهای مختلف با فرهنگ متفاوت نسبت به فساد و نقض قانون در چنین وضیعتی چگونه رفتار میکنند. یافته هیجان انگیز این نویسندگان این است که بسیاری از کشورها که بر اساس شاخصهای متعارف جهانی فاسد قلمداد میشوند، دیپلماتهایشان نیز به دفعات بیشتری تخلفات راهنمایی رانندگی به شکل پارک غیرمجاز مرتکب میشوند.
فصل پنجم کتاب بر مسئله منازعات مسلحانه داخلی متمرکز است. اینکه دلیل منازعات درون کشوری چیست سالهاست که محل نظریهپردازی قرارداشته اما تنها این اواخر است که اقتصاددانان به این عرصه وارد شده و تحلیلهای مبتنی بر مدلهای اقتصادی را عرضه کردهاند. تحلیل جامعهشناختی رایج این است که فقر و فلاکت موجب بروز منازعات قومی و نژادی و استقلالطلبیها می گردد و اینگونه منازعات نیز به سهم خود فقر و فلاکت را تشدید میکند. یکبار دیگر مسئله مرغ و تخم مرغ ظاهر میشود اما در این میان نویسندگان یک عامل برونزا را پیدا کردهاند و حول آن نظریه خود را مطرح میکنند. این عامل برونزا میزان بارندگی است. چگونگی تاثیر این عامل را به تخیل خوانندگان و مطالعه کتاب واگذار میکنم.
فصل ششم کتاب بر یک مسئله رایج در آفریقا یعنی کشتن سالخوردگان متمرکز است. بسیاری با عینک انسانشناسانه به مسئله مینگرند اما نویسندگان کتاب یک بار دیگر نشان میدهند که رویکرد اقتصادی چه قدرتی در تحلیل مسائل اجتماعی دارد. آنها میگویند که زنده نگهداشتن یا کشتن افراد بیش از اینکه به سنت صیانت از نفس در فرهنگها برگردد به محاسبه سود و زیان باز میگردد. وقتی زیان زنده ماندن افراد پیر بیشتر باشد فرهنگ متناسب با کشتن آنها شکل میگیرد. پیچیدگیهای تحلیل این مسئله حساس در فصل ششم به تفصیل آمده است. نکته مهمتر آنست که راهحلی نیز در نهایت برای حل این مشکل عرضه میشود.
فصل هفتم کتاب به تبعات جنگ و منازعات نظامی بین المللی توجه دارد. آیا همانگونه که عموم مردم میاندیشند جنگها جز خرابی چیزی به دنبال ندارند؟ آیا ملتها میتوانند به سرعت کشورشان را بازسازی کنند؟ اگرچه تخریب سرمایههای ملی از رشد و رفاه میکاهد اما بازسازی زمینه رشد را فراهم میکند. کدام عامل غالب میشود. نرخ رشد مناطق تخریب شده در جنگ در سال های پس از جنگ چگونه است؟ نویسندگان کتاب آمار مربوط به بمباران مناطق مختلف در ویتنام را از آرشیو ارتش آمریکا مورد استفاده قرار داده تا شاخصی از تخریب مناطق گوناگون ویتنام فراهم کنند. سپس نرخ رشد مناطق مختلف را بدست آورده و مقایسه جالبی بین آنها انجام دادهاند که نتیجه آن برای همه افراد کنجکاو جالب توجه خواهد بود.
فصل هشتم به معرفی شیوه جدید تحقیق در حوزه اقتصاد توسعه یعنی شیوه آزمایشی میپردازد. بنا به توصیف نویسندگان، همانگونه که محققین عرصه دارویی و پزشکی شرایط آزمایشگاهی برای سنجش اثرات داروهای جدید را فراهم میکنند، محققین اقتصاد توسعه نیز میتوانند از همین روشهای آزمایشگاهی و تجربی برای سنجش اثرات سیاستهای فقرزدایی استفاده کنند. به عنوان مثال نویسندگان آزمایشی را شرح می دهند که در آن راه حل های مختلف برای کاهش فساد در انجام پروژه های عمرانی نظیر راهسازی در روستاهای آفریقا مورد سنجش قرار میگیرد. در برخی مناطق روستایی وعده داده میشود که کمک های خارجی برای ساخت راه بعدا توسط متخصصین حسابداری و حسابرسی مورد ارزیابی قرار میگیرد. در برخی مناطق دیگر مردم عادی نیز در تصمیمگیری پیرامون ساخت راه مشارکت داده شده و نهایتا در برخی مناطق هیچ اقدام جدیدی جز واگذاری کمک های خارجی صورت نمیگیرد. بررسیهای موشکافانه نشان داده که در روستاهای دسته اول میزان فساد در انجام پروژههای عمرانی به شدت کاهش یافته و کیفیت خدمات ارائه شده افزایش داشته است. این مثال از این جهت عرضه شده تا کارایی شیوه "ارزیابی برنامه تصادفی شده" تشریح گردد. این روش عرصه جدیدی پیش روی محققین اقتصاد توسعه قرار میدهد تا به ارزیابی توصیههای سیاستی خود بپردازند.
این معرفی کتاب در هفته نامه تجارت فردا شماره 66 به تاریخ 2 آذر 1392 منتشر شد
جمع اعداد را وارد کنید